Yunus bin Ubeyd’in manifatura dükkanında, fiyatları, iki yüz dirhem ile dört yüz dirhem arasında değişen kumaşlar satılıyordu. Dükkanında kardeşinin oğlu da çalışıyordu. Yolda bir kimseyi kumaş almış gidiyor görünce, kumaşı tanıyıp, kendi dükkanından aldığını anladı.

O kimseye;

-Bu kumaşı kaça satın aldınız? diye sorunca, dört yüz dirheme aldığını öğrendi.

Sonra;

-Bu kumaşın değeri iki yüz dirhemdir. Geri dönüp paranızın üstünü alınız, buyurdu.

O kimse;

-Bu kumaş, bizim orada beş yüz dirhem eder, ben aldanmış sayılmam! deyince;

-Olsun. Siz, gidip iki yüz dirhem paranızı alınız, dedi.

O kimse gelip, iki yüz dirhemini aldı gitti.

Yunus bin Ubeyd, dükkanda tezgahtar olarak bulunan yeğenine;

-Kumaşı bu kadar pahalıya niye sattın?”diye sordu.

Yeğeni;

-Vallahi kendi rızası ile aldı, dedi.

Yunus bin Ubeyd;

-O razı olsa da, sen razı olmayacaktın, buyurdu.