4.546 Görüntüleme Sevgi Hikayeleri 1 Yorum

Aşağıdaki satırlar, kürtaj konusu tartışılırken kaleme alınmış ve anne karnındaki ceninin hayali hatıralarını dile getirmektedir.

5.Ekim: Bu gün var olmaya başladım. Durumu henüz annemle babam bilmiyor. Bir elma çekirdeğinden daha küçüğüm. Ama ne de olsa ben, benim. Belirli bir şekle girmediğim halde, benliğimi hissediyorum. Kız olacağım ve çiçekleri seveceğim.

19.Ekim: Biraz büyüdümse de her hangi hareket yapacak kudrette değilim. Annem beni kendi kanı ile besliyor. Kalbinin alt yönünde beni barındırıyor. Hoşuma giden şu ki, annem henüz hiç bir şeyden haberdar değil.

23.Ekim: Ağzım teşekkül etmeye başladı. Düşünün, bir yıl sonra rahatça gülebileceğim! Daha sonra konuşabileceğim. Söyleyeceğim ilk kelimenin 'anne' olacağından eminim. Kim iddia ediyor henüz bir varlık olmadığımı! Bir parça ekmek kırıntısı da, ekmek değil mi?

27.Ekim: Bu gün ilk olarak kalbim atmaya başladı. Bundan böyle hayatımın sonuna kadar da atacak. Ben kalbimi sevgilerle dolduracağım.

2.Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım biçimlenmeye başladı. Fakat bu bacaklarımla anneme koşmak ve kollarımı açıp babama sarılmak için henüz erken.

12.Kasım: Parmaklarım çıkmaya başladı. O kadar küçücük ki, beni bile şaşırtıyor. Yine de hoşuma gidiyor. İleride onlar bir bebeği okşayacak, top oynayacak, çiçek toplayacak.

20.Kasım: Bu gün annem doktora gitti. Varlığımdan haberdar oldu. Sevinmiyor musun anneciğim? Kısa bir süre sonra kollarının arasında olacağım.

25.Kasım: Annemle babam kız olduğumdan habersizler. Belki de bir erkek veya ikiz bekliyorlar. Onlara sürpriz yapacağım. Annem gibi siyah gözlü olmayı çok istiyorum.

10.Aralık: Yüzüm tam olarak biçimlendi. Keşke anneciğime benzesem.

13.Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Fakat bulunduğum yer çok karanlık. Yinede mutluyum. Kısa bir süre sonra gözlerim dünya ışığı görecek. Diğer çocukların oynamasını seyredeceğim. Denizleri, dağları, gökkuşağını henüz görmedim. Bunlar nasıl şeyler? Sen nasıl bir varlıksın anneciğim! Bir görebilsem.

24.Aralık: Anneciğim, kalbinin sesini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da sen hissedebiliyor musun? Sağlıklı bir kız olacağım. Bazı bebeklerin dünyaya gelmeleri güç oluyormuş. Fakat iyi ve tecrübeli doktorlar yardım ediyorlar. Bazı kalpsiz annelerin, bebeklerini istemediklerini de biliyorum. Ama dünyaya gelmek, kollarında uyumak, yüzüne bakmak istiyorum anne. Sende beni aynı sevgiyle bekliyorsun değil mi? Beni koklayacak mısın? Çok sevecek misin?

28.Aralık: Ah anneciğim! Niçin hayatıma son vermelerini istedin? Halbuki bir arada öyle mutlu günlerimiz olacaktı ki, Anneciğim...Anneciğim....


H.Scpwap Sevgi Öyküleri 2

Facebook'ta Paylaş Twitter'da Paylaş