Hülya tatlı bir andır

Süzülür dibine selvi ağaçlarının

Zambakların, sevda çimenlerinin.

Dağlarda duman duman tütüyor sıla

Sıla da garibin omuzlarına

Güvercin gibi konan

Sadağında mumçiçeği serzeniş

Mızrakları cazibesiyle kıran

Saçları darmadağın

Bitişik bir hicrandır.

Ne fettan sarayların

Bitişik cilvekar yalnızlığı

Ne de bezirganları küçümseyen sultandır.

Gezinir içimizde hülya tatlı bir andır.

Ne gün başımı alıp gitsen karanlıklara

Çıkıyor bir köşeden karşıma kelebekler

Onlar da bir derbeder gibi mahrum öteden

Onlar da tanyerine bakıp hülyayı bekler.

Beyhude hekimlerin ülkesinde bir şehir

Çıkmaz sokaklarını düşlerimize açan

Bir sahura yıldızı gibi göklerde uçan

Köpüksüz anıların sihriyle akan nehir

Varlığı bestenigar, yokluğun deniz gibi

Gönül,safkan bir vefa atlasında şahlanır.

Asil fırtınalarda kaybolan bir iz gibi

Çölde aşk suretinde bir ahu peydahlanır.

Kum,yaldızlı giysiler içinde meşhur güzel

Ay öper eğilerek çölün yanaklarını

Ufukların delisi, soluk bir deniz gibi

Bir sayeban altında yürür hazinesine

Kah takılır uzaktan bir belanın sesine

Kah yüzü yıldızlara benzeyen bir rüyadır.

Bin tepede bayrağı dalgalanır Leyla'nın

Oysa aşk,karanlıkta ölümcül bir hülyadır.