Peygamber Aleyhisselam ve arkadaşları bir gaza yolundaydılar. Herkes çok acıkmış ve çok yorulmuştu. Resulallah, konaklama emri verdi ve bir vahanın kıyısında konakladılar. Peygamber Aleyhisselam, bir koyun kesilsin ve pişirilip dağıtılsın emrini verdi. Orada hazır bulunanlardan birisi:

“Ey Allah’ın Resulü, koyunu ben keserim!” diyerek ayağa kalktı. Koyunu kesme işi ona verildi.

Bir başkası ise:

“Ben de et pişirmesini bilirim!” dedi. Pişirme vazifesi de ona verildi.

Böylece bu iki işin taksimi tamam oldu.

Bunun üzerine Peygamber Aleyhisselam:

“Ben de hep birlikte yiyeceğimiz bu yemeğin ateşi için odun toplayayım, sırtımda çok iyi hurma dalları taşırım” buyurdu.

Sahabeler hep bir ağızdan şöyle dediler:

“Hâşâ yâ Resulallah! Biz bütün hizmetleri görürüz. Siz de şu hurma ağacı altında istirahat buyurun” dediler. Ancak Resulallah onlara şöyle cevap verdi:

“Ben bilirim ki, siz bütün hizmetleri görür, zahmetleri çeker, yemeği hazırlarsınız. Ancak siz çalışırken benim oturmam, beni rahatsız eder. Ümmetini hizmet ettirip kendi istirahata dalan bir idareci olmak istemem. Allah, kendisini Müslümanların içinde farklı muameleye tâbi tutanları sevmez.”