Uzun süredir var olan bir teoriye göre, bilinçaltı karmaşık verilerin içindeki örüntüleri tanıyabilir ve bizler basit örüntüleri keyifli bulmaya ayarlıyız. Yeni yayımlanan bir araştırmanın sonuçlarına bakarsak, beynimiz müzik dosyalarını ‘kayıpsız’ şekilde sıkıştırmaya yarayan programlara benzer bir şekilde karmaşık örüntüleri basite indirgiyor; gereğinden fazla olan bilgileri çıkarıp örüntüleri tanıyor. Kulalığınıza ne kadar karışık gelirse gelsin beyniniz duyduğunuz şeyi basitleştiriyor.

İnsanın hayatı boyunca algıladığı bilgi akışının devasa olduğunu belirten araştırma sahibi Dr. Nicholas Hudson, buna uyum sağlayabilmek için bilginin sıkıştırılması çözümünün geliştirildiği fikrinde. Bu sıkıştırmanın, algılanan bilgiyle baş edebilmek, onu yorumlamak ve saklayabilmek için geliştirildiğini düşünüyor.

Araştırmada, rastgele kaydedilmiş gürültüler ile klasik müzik, pop, tekno ve rock müziği de içeren geniş bir yelpazedeki eserler ‘kayıpsız’ sıkıştırma yapan programlar aracılığıyla sıkıştırılmaya çalışıldığı belirtiliyor. Sonuçlara göre sıkışma oranları rastgele gürültü için esas dosya boyutunun %86’sı olurken tekno, rock ve pop müzik için yaklaşık olarak %60 olmuş. Beethoven’in karmaşık görünen 3. senfonisiyse %40 oranında sıkışmış. Dr. Nicholas Hudson, zamanın ötesine geçen müzik parçalarının karmaşık görüntülerine rağmen çokça sıkıştırılabildiğini belirtiyor.

Kaynaklar:  http://www.biomedcentral.com/1756-0500/4/9/abstract http://www.sciencedaily.com/releases/2011/01/110120073507.htm Görsel: sxc.hu